Hen Benillion (Cymru Fu): Gwahaniaeth rhwng fersiynau

Cynnwys wedi'i ddileu Cynnwys wedi'i ychwanegu
Crëwyd tudalen newydd yn dechrau gyda '<poem> Tebyg yw dy lais yn canu I gog mewn craig yn dechrau crygu; Dechrau cân heb ddiwedd arni; Harddach fyddai iti dewi. </poem> ————————————— <poem> Hawdd yw dwedyd, " Dacw’r Wyddfa;" Nid eir drosti ond yn ara'; Hawdd i'r iach, a fo'n di ddolur, Beri i'r claf gymryd cysur. </poem> ————————————— <poem> Trwm y plwm, a thrwm y ceryg, Trwm yw calon pob dyn unig; Trymaf peth tan haul a lleuad,...'
 
Dim crynodeb golygu
Llinell 1:
Penillion syml yn mynegi teimladau cyffredin megis serch, marwolaeth, natur neu ddoethineb yw'r '''[[w:Hen Benillion|hen benillion]]'''. Maent yn gerddi traddodiadol, dienw ond ceir yn eu plith lawer a luniwyd gan ferched. Ar fesur y triban, yr awdl-gywydd a’r mesur tri thrawiad. Y patrwm mwyaf cyffredin, fodd bynnag, yw’r pennill sy’n cynnwys pedair llinell, ac yn odli aabb.
 
Mae'n anodd dyddio'r hen benillion ond dechreuwyd eu cofnodi yn y llawysgrifau o'r 16G ymlaen. Mae'r rhan fwyaf ohonynt yn dyddio i'r Cyfnod Modern Cynnar ac eraill yn amlwg yn llawer iawn hŷn.
 
Daw'r detholiad yma o lyfr [[s:Cymru Fu|Cymru Fu]] gan [[w:Isaac Foulkes|Isaac Foulkes (Llyfrbryf)]].
 
 
<poem>
Tebyg yw dy lais yn canu